துரத்தியடிக்கப்பட்ட முஸ்லீம்களின் வாழ்வு...எம்மை விடுதலை செய்வீர்!

"இன்றைய தமிழ்த் தேசிய அரசியலில் மற்றும் மக்கள்சார் அரசியலில், எல்லோராலும் வெறுத்தொதுக்கப்படும் தேனீ இணையத்தளம் சிங்கள அரசோடு கைகோர்த்திருப்பதாகவும் அது மக்கள் விரோத அரசியலை முன் தள்ளுவதாகவும் நாம் குற்றஞ்சாட்டியுள்ளோம்.அது, உண்மையானதாக இருக்கிறதா இல்லையா

 என்பதைவிடத் தேனியின் மக்கள் விரோத அரசியலை நாம் தெளிவாக வரையறுத்தபின்-அது, இன்று பிரசுரித்தவொரு கட்டுரையின் நியாயமான கேள்விகளோடு உடன்படுகிறோம்."

நாம் மிக நெருக்கடியான காலக்கட்டத்தில் வாழ்கிறோம்?நமது வாழ்வாதாரங்கள் அழிக்கப்பட்டுவிட்டென,நமது மண்ணிலிருந்து நாம் துரத்தியடிக்கப்பட்டுவிட்டோம்?நமது உறவுகள் மரங்களுக்கீழும் வெட்டவெளித் தரைகளிலும் குண்டடிபட்டுக் குற்றுயுரியில் கிடக்கிறார்கள்?அப்படியானால் இவையெல்லாம் எவரால் நிகழ்த்தப்படுகிறது?இதைச் செய்பவர்கள் முற்றிலும் மனித விரோதிகளே!

வன்னியில் மக்கள்தம் தலைகளில் வீழும் குண்டுகளுக்கு ஆளும் மகிந்த இராஜபக்ஷ அரசுமட்டும் காரணமில்லை!மாறாகத் "தமிழீழவிடுதலை"ப் போராட்டஞ் செய்வதாகக் கதைவிட்டு நம்மை இனவாதிகளாகவும்-இழிச்சவாயர்களாகவும் உலகில் ஆக்கிய, புலித்தலைமையும் காரணம் என்பதைப் புரிவது கடினந்தாம்.பிராணர்ப் முகர்ச்சி ஏதோ தவறாகப் பேசுவதாகவும்,பிதற்றுவதாகவும் கூறி இந்திய அரசினது இலங்கைமீதான பிராந்திய மற்றும் இராணுவ வியூகங்களை-பொருளாதார இலக்குகளை மறைக்கின்ற வேலையில் கோபால்சாமிகள் தொண்டை கிழியக்கத்தித் தமது எஜமானர்களின் நோக்குகளை நிறைவேற்றுவதற்கேற்ப தமிழ் தேசியம் கடலலையாகத் தமிழகத்தில் கரைபுரண்டோகிறது.சீமான்வேறு குழம்பிய குட்டையில் தன்னை அமுக்கி அப்பாவி மக்களை தீக்கு இரையாக்கிறார்.

நாம்,தேசியப் பித்துப்பிடித்துத் தமிழுக்குத் தீயில் கருகத் தயாராக இருக்கிறோம்!

நம்மை எவர் விடுதலை செய்வார்?

தமிழ்க் குறுந்தேசியத்தின் குரல்வளைவரை இப்போது சிங்களக் குறுந்தேசியத்தின் பாசிச நீர் வந்துவிட்டது.மூச்சுமுட்டுவதற்குள் தமிழ் தனது வேலையைப்பார்த்துவருகிறது.இதற்காகப் புலம் பெயர்ந்த தமிழர்களுக்கு ஒரு தீபந்தொலைக்காட்சி, மிக நுணுக்கமாகத் தேசிய வெறியைத் தூண்ட அது எத்தகைய நடாத்தையிலும் இறங்கத் தயங்காதென்பதற்கு கடந்த திங்களன்றோ அல்லது ஞாயிறன்றோ வாசிக்கப்பட்ட செய்தியில்:"வன்னியில் காயப்படும் சிங்கள இராணுவத்துக்கு இலங்கை பூராகவும் இரத்தானம் செய்யக் கோரி, இரத்தஞ் சேகரிக்கும் இலங்கை அரசினது இவ் நிகழ்வுக்கு கிழக்கு மாகாண முதலமைச்சருட்பட பெருந்தொகையான "முஸ்லீம் இளைஞர்கள்" இரத்ததானஞ் செய்தார்கள்"என்று கூறுகிறது!இங்கே,எதற்கு முஸ்லீம் அடையாளம்?இது, என்ன செய்யும் புலம் பெயர் தமிழர்களை?எதற்காக இந்தப் புலிப்பாணி அரசியல் அத் தொலைக்காட்சிக்கு?

வன்னிப் போருக்குள் கேடயமாகத் தடுத்துக் கொல்லப்படும் மக்களுக்கு எந்த மிருகங்களது அரசியல் காரணமெனச் சொல்லத் துப்பற்ற ஊடகங்கள் மீளவும் தமிழ்பேசும் மக்களை இனவாதத் தீயில் வீழ்த்திக் குளிர்காயமுனைவதில் என்றும் புலிகளாகவே இயங்கும்போது,புலிகளது கடந்தகாலக் காட்டுமிராண்டித்தனத்தைக் குறித்து இலங்கையின் சிறுபான்மை இனங்களிலொன்றான முஸ்லீம் சமுதாயத்தின் குரல் இப்போது நம்மைக் கழுமரத்தில் ஏற்றாக்குறையாக-நாக்கை பிடுங்கும் கேள்விகளோடு தமது கண்ணீர்க்கதைகளைச் சொல்கிறது!

இதைப் புரிந்துகொள்ளும் வலி எமக்குள் நடந்தபோதும் நாம் நமது மனங்களில் மற்றையவர்களின் வலியைப் புரியும் வகைக் குணங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை!நாம் சிங்களச் சமுதாயத்தின்மீது கொண்டிருக்கும் குரோதத்துக்கு எவர் காரணமெனப் புரிந்திருந்தால் அன்று யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து முஸ்லீம்களை ஓடவோடத் துரத்தியிருக்கமாட்டோம்-நாம் இனவாதத்தையும் அதன் தோற்றுவாய்களையும் புரட்சிகரமாக விளங்கிப் போராட்டத்தைத் தொடர்ந்திருந்தால் அப்பாவிச் சிங்கள-முஸ்லீம்களை-பள்ளிவாசல்களை அழித்து மூர்க்கத்தனமாக நமது மக்களையே-சகோதரங்களையே கொன்றிருக்கமாட்டோம்.

இவற்றையெல்லாம் புரியவிடாது நம்மையே மொட்டையடித்து நடுத்தெருவில்விட்டவர் எங்ஙனம் தேசியத் தலைவர் ஆனார்?இது பெரிய விந்தைமிக வரலாற்று நிகழ்வு?

செய்தது எல்லாம் தனது இனத்துக்கே துரோகம்.எனினும்,பிரபாகரன் தமிழ்த் தேசியத்தின் குறியீடாகத் தேசியத் தலைவராகிறார்?இது, தனிப்பட்ட பிரபாகரனால் முடிந்திருக்கிறதென்றால் அத்தகைய மனிதருக்குப் பின்னால் எந்தவொரு சக்தி இருந்திருக்கிறது!

நமது மனங்கள் தமிழர்களைச் சுற்றியும்,தமிழைச் சுற்றியும் மதில்களைக் கட்டிவைத்திருக்கிறதா?

இதைக் கடந்து நம்மை விடுதலை செய்வது அவசியம்தானே?

நாம் நடாத்தி முடிப்பவைகளை-கெட்டவைகளை-நமது மக்களுக்கே எதிரானதை மௌனித்துப் பேசாதிருப்பதற்கான மனச்சிறையிலிருந்து நம்மை விடுதலை செய்வதில்-இலங்கைச் சிறுபான்மை இனங்களில் மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட இனங்களில், தமிழ்பேசுபவர்களும்,இஸ்லாமியர்களும் அதிகம் பாதிக்கப்பட்டவர்களென நாம் வரையறுப்போமா?

நமது கைகளாலே நமது சகோதரர்களான முஸ்லீம்களை வேட்டையாடினோமே,இதுகுறித்து எத்தனைபேர்கள் விசாரித்து இருக்கிறோம்?குறைந்தபட்சம் யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து துரத்தியடிக்கப்பட்ட முஸ்லீம்களின் வாழ்வு பற்றியும், அவர்களது உரிமைகள் குறித்தும் நாம் எமக்குள் விசாரணைகளைச் செய்தோமா?

புலிகளை முஸ்லீம் மக்கள்மீதும், சிங்கள மக்கள்மீதும் ஏவி விட்டவர்கள் குறித்து நாம் எப்போதாவது மீளாய்வு செய்திருக்கிறோமா?

இத்தகைய செயலற்ற பழிக்கு ஆளாகிய வரலாற்றில், அவர்களது அரசியலில் நமது நிலைகள் எங்ஙனம் பேசப்படுகிறது?முஸ்லீம்கள் தமக்கு ஏற்பட்ட அனைத்துக்கொடுமைகளுக்கும் முழுத் தமிழ்பேசும் மக்கள்மீதும் பழி சுமத்தினால் சரியாகுமா?

பிரபாகரனின் படுமுட்டாள்தனமான அரசியல் நடாத்தையுள் கண்டெடுக்கப்பட்ட மனிதவிரோதப்படுகொலை அரசியலை, அவருக்குக் கற்பித்த எஜமானர்கள் யார்?யாழ்ப்பாண முஸ்லீங்களது பாரம்பரிய பூமியைத் தட்டிப்பறித்து, அவர்களை நாதியற்றவர்களாக்கிய தமிழ்க் கொடிய மனதுக்கு என்ன தீர்ப்பை வரலாற்றில் வழங்கமுடியும்?இன்று, சிங்கள அரசுக்குத் தீர்ப்பெழுதும் இளைய தலைமுறைத் தமிழ் மனத்துக்குத் தமது பெற்றோர்கள் இன்னொரு சமுதாயத்துக்குச் செய்த தீவினை தெரிந்திருக்க வாய்ப்புண்டா?

தமிழர்களது நிலங்களைச் சிங்களம் அபகரித்ததென்பது எவ்வளவு உண்மையோ, அவ்வளவு உண்மை, யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து துரத்தியடிக்கப்பட்ட இஸ்லாமியர்களின் தாயகத்தைத் திருடிய தமிழர்களும் அவர்களது பாரம்பரிய நிலத்தைக் கொள்ளையடிததென்பது.கூடவே,யாழ்ப்பாணிய மேட்டுக்குடி இதற்குமுன்-யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து நிலம் பறிக்கப்பட்டு முஸ்லீம்களைத் துரத்தியடிப்பதற்குமுன்-தமது இனத்துக்குள் சாதி சொல்லி, அப்பாவித் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களை எந்த அதிகாரமுமற்ற கொத்தடிமைகளாக வைத்திருந்து, அவர்களது முதுகில் குற்றியபடியேதாம் அவர்களது தலைமுறைகளையும்,அவர்களது சொந்த மண்ணையும் திருடியது.இதன் விபரீதமான விளைவின் விருத்தியானதன் பலாபலனாக யாழ்ப்பாணித்திலிருந்து இஸ்லாமியர்களைத் துரத்தியடிப்பதற்கான சமூக உளவியலை நாம் பெற்றோம்-இல்லையா?

நமது,அசியலுக்கு மாற்றார்கள் குறித்து மாற்றான்தாய் மனமே இருந்திருக்கிறது.தமிழர்கள் பூண்டோடு அழிவதென்பதைச் சொல்லியழும் நாம், யாழ்ப்பாண முஸ்லீம்களின் இடப்பெயர்வைக்குறித்து எத்தகைய மனதோடு வரவேற்றோம்?அவர்களைத் துரோகிகளாகச் சொன்ன தமிழ் மனதுக்கு இன்று தம்மையே துரோகிகளாக்கிக்கொன்ற தமிழ் அரசியல் நடாத்தை புரிந்துள்ளதா?

இன்றைய தமிழ்த் தேசிய அரசியலில் மற்றும் மக்கள்சார் அரசியலில், எல்லோராலும் வெறுத்தொதுக்கப்படும் தேனீ இணையத்தளம் சிங்கள அரசோடு கைகோர்த்திருப்பதாகவும் அது மக்கள் விரோத அரசியலை முன் தள்ளுவதாகவும் நாம் குற்றஞ் சாட்டியுள்ளோம்.அது, உண்மையானதாக இருக்கிறதா இல்லையா என்பதைவிடத் தேனியின் மக்கள் விரோத அரசியலை நாம் தெளிவாக வரையறுத்தபின்-அது, இன்று பிரசுரித்தவொரு கட்டுரையின் நியாயமான கேள்விகளோடு உடன்படுகிறோம்.

அக்கட்டுரை நமது மனங்களைப் பிழிந்தெடுக்கிறது!நமது போலித்தனமான மனிதாபிமான வேடங்களைக் கலைக்கிறது.நம்மிடமுள்ள குறுந்தேசிய இனவாதத்தையம் ,நாம் மாற்றினங்கள்மீது கொண்டிருக்கும் சமுதாயப்பார்வையையும் அக் கட்டுரை மிகக் காட்டமாகக் கேள்வியெழுப்புகிறது.அக்கட்டுரையில் முன்வைக்கப்பட்ட வரலாற்றுப்பழி நம்மால் திட்டமிடப்பட்டு நடாத்தி முடிக்கப்பட்ட மானுடவிரோத அரசியலின் அறுவடை.இதைக்குறித்து இக்கட்டுரை மிக நியாயத்தோடு சில கேள்விகளை வைத்துத் தமிழ் குறுந்தேசிய வாத்தினது மனிதவிரோத அரசியலைக் கேள்விகேட்கிறது.யார் இதற்குப் பதிலளிக்க முடியும்?

தலைகுனிந்து, நம்மை நாம் நொந்துகொள்ளும் இவ்விழிநிலையை நமக்குள் விதைத்த புலிப்பாசிசத்தைக் குறித்து நொந்துகொள்வதா இல்லை அதன் மக்கள் விரோத அரசியல்-படுகொலைக்கலாச்சாரத்துக்காகப் புலிகளின் தலைமையைத் தண்டிக்கக் குரல் கொடுப்பதா-எது, இங்கே நியாயமான செயல்?
நம்மை நாம் ஏமாற்றியுள்ளோம்!தமிழீழத்தின் பெயரால்-தேசத்தின் பெயரால் நாம் நமக்குள்ளேயே "துரோகிகள்"எனப் படுகொலைகளைச் செய்ய புலியைத் தயார்ப்படுத்தியுள்ளோம்.புலிகளது இந்தக் கெடுதியான அரசியல் எல்லைதாண்டியபோது யாழ்ப்பாணமாவட்டத்தில் பாரம்பரியமாக வாழ்ந்த நமது சகோதர முஸ்லீம் சமுதாயத்தையே "துரோகிகளாக"வர்ணித்து, அவர்களது உயிரோடு கொலைக்காரப்பாசிசக் கரங்களைப் பதியவைத்து, அவர்களது வாழ்வையும்,வளத்தையும் அழித்தெறிந்துள்ளோம்.பாழும் இப்பாசிசப் புலிகளது எல்லையற்ற கொலைக்கார அரசியல் நடாத்தை இன்று முழுமொத்த தமிழ்பேசும் இனத்தையே தனது கொiவெறிப் பாதையூடாக அடிமையாக்கியுள்ளது.

இஃது, சொந்த மக்ளையே கொத்தடிமையாகவும்,கொடுங்கொலைக்குள்ளும் தள்ளிய வரலாற்றுத் தெரிவில் முஸ்லீம் மக்களுக்கு வழங்கிய வரலாற்றுப் பழிச் சொல்"துரோகிகள்-காட்டிக்கொடுப்போர்"என்பதாகும்.இதைத் துடைத்தெறிந்து, நமது சமுதாயம் மாற்றினங்களோடு நேர்மையான தோழமையுறவை வளர்ப்பதாக இருப்பதானால் முதலில் புலிகளது பாசிச அரசியலையும் ,அப்புலி இயக்கத் தலைவனையும் தண்டிப்பதற்கான அரசியல்லைக் குறித்துப் பகிரங்கமாக உரையாடவேண்டும்.இலங்கையில் முழுமொத்த மக்களையும் ஒடுக்கும் பாசிச யுத்தக் கிரிமினல் மகிந்தா குடும்பத்தை எங்ஙனம் உலக நீதிமன்றத்தில்-டென்கார்க்கில் கொணர்ந்து விசாரிக்கவேண்டுமோ அதே அடிப்படையில் பிரபாகரனையும் இழுத்துவந்து தண்டித்தாகவேண்டும்!

புலிகளைத் தமிழ்பேசும் மக்கள் சமுதாயத்திலிருந்து அரசியல் நீக்கஞ் செய்வது எவ்வளவு முக்கியமோ அவ்வளவு முக்கியம் பிரபாகரனையும் அவரது கொலைவெறிக்கூட்டத்தையும் சர்வதேச நீதி அரங்கில் ஏற்றி,அவர்களுக்கான தண்டகைளை வழங்கக் குரல் கொடுப்பதும்.இன்றைய சூழலில் புலிகளைக் குறித்து எவருமே மௌனித்திருக்கமுடியாது.மகிந்தா குடும்பத்து அரசியல் இருப்புக்குப் புலிகளே காரணமானர்வர்கள்-மகிந்தாவின் பாசிசக் குண்டுகள் வன்னித் தமிழர்கள் தலைகளில் வீழ்ந்து கொல்வதற்குப் பிரபாகரனது முட்டாள்தனமான கொலைக்கார அரசியல் தெரிவே காரணம்.இதைப் புரிவதற்கு நமது மனங்கள் முன் பல நூறு அடிகளுக்கு எழுப்பப்பட்டுள்ள தமிழ்த் தேசிய வெறி மதில் உடைத்தெறியப்பட்டாகவேண்டும்!

தமிழர்களின் அழிவைத் துரிதப்படுத்திய புலிகளது அரசியல்-போராட்டப்பாதை மக்களது அனைத்து உரிமைக்கும் எதிராகவே இயங்கியது.இதைத் திட்டமிட்டுப் புலிகள் அமைப்புக்கூடாகச் செய்து முடித்த புலிகளது எஜமானர்கள் புலிகளைச் சுத்திகரித்துத் தொலைத்துக்கட்டும் இத்தருணத்தில் பாரிய மனித அவலத்தை வன்னியில் திறந்துவிட்ட பின்பும், தமது அரசியலை மக்களுக்காகத் துறக்க முடியாத புலித் தலைமை முற்றிலும் மனிதவிரோத அமைப்பு என்பதையே நாம் பார்க்கிறோம்.எனவே,இன்று புலிகளது அன்றைய-இன்றைய மனிதவிரோதப் பக்கங்களை கேள்விக்குப்படுத்தும் பாதிக்கப்பட்ட இனங்கள்-மக்கள் கூட்டங்கள் தத்தமது குரலுக்கு நியாயம் கேட்பது மிக அவசியமானதே.இதை முதலில் யாழ்ப்பாணத்தில் பாதிக்கப்பட்டதாகக் கூறும் ஒரு இஸ்லாமியக் குரல்(அப்படி இல்லாதுபோகினும்,அதன் நியாயமான கேள்விகள் மறுத்தொதுக்க முடியாதது) நமக்குமுன்-வரலாற்றுக்குமுன் வைக்கிறது.

அதை, இங்கே இக்கட்டுரையின் கீழே இணைப்பதென்பது எமக்கு அவசியம்.

ஒடுக்கப்படும் மக்களுக்கான குரலை நாம் இனம்,மொழி,மதங்கடந்து முன்வைக்கின்றோம்.இங்கே,உழைக்கும் மக்கள் தம்மை உழைப்பால் இணைப்பதைத்தவிர அவர்களுக்கான எந்தவொரு பிற அடையாளத்தையும்சார்ந்து அடையாளப்படுத்தித் தம்மை குறுகிய நலன்களுக்கு இரையாக்கமுடியாது.இத்தகைய குறிய நலன்களுக்கு நாம் தமிழீழத்தின் பெயராலும்,தமிழ்த்தேசியத்தின்பெயராலும் நம்மை இரையாக்கியது வரலாற்றில் என்றும் படிப்பினையாக இருக்கும்.ஆதலால்,இஸ்லாமயச் சமுதாயத்தின் குரலை இன்றைய அடையாள அரசியலுக்கும் அப்பால் ஒடுக்கப்பட்ட சிறுபான்மை இலங்கையர்கள் எனும் பார்வையில் தோழமையோடு அணுகுகிறோம்.இக் குரலைஎதன் பெயராலும் அடக்கிவிடத் துடிக்கும் அனைத்துச் செயற்பாடுகளுக்கும் எதிராக நாம் பாடுபடுவோம்.

தோழமையோடு,

ப.வி.ஸ்ரீரங்கன்
19.02.2009
*****************************************************
அல்லாஹ் அக்பர், அஸத்தோ மஹ், ஸற்கவயாஹ், ஸமஸோமாஹ்ஜோஸிற்கமயாஹ்

-யஹியா வாஸித்-

"குல்லு நப்சின் தாயிக்கதுன் மவுத்" (அல் குர்ஆன்) மூச்சுவிடும் அனைத்து உயிரினங்களும் மரணம் என்னும் பானத்தை அருந்தியே ஆகவேண்டும். இந்த வகையில் மூச்சை நிறுத்திக்கொண்ட முத்துக்கிருஷ்ணனினதும் முருகதாசினதும் மரணத்தை நாம் சாதாரணமாக எடுத்துக்கொண்டாலும் அவர்களைப் பெற்று வளர்த்து, பாலூட்டி, தேனூட்டி வளர்த்து இப்போது மத்தளமாகிக் கொண்டிருக்கும் அந்த தாய், தந்தை, உடன் பிறப்புக்களுக்கு ஆழ்ந்த அனுதாபத்தை தெரிவித்துத்தான் ஆகவேண்டும். இதே பாணியில் அன்று நம்மவர்கள் "நல்லதோர் வீணை செய்வார்கள்"என நினைத்து உரும்பராயில் உடைந்து சிலையாக இருக்கும் சிவகுமாரனும், நல்லுர் சந்தியில் பட்டினி கிடந்து உரிமைக்காக உயிரைவிட்ட திலீபனும் இறைவனடி சேர்ந்தார்கள். அந்த தியாகமும், தீட்சண்யமும் மழுங்கடிக்கப்பட்டு மனிதகுலமே வெட்கித் தலைகுனியும் படியான ஒரு இக்கட்டில் தமிழ்பேசுவோரை, தமிழனை தள்ளிவிட்டு இன்னும் பிடித்த முயலுக்கு மூணுகால் கதை சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

இன்னும், இன்னும் நிறையக்காலங்களும், நேரங்களும், தமிழ் எங்கள் மூச்சு என தமது சக்தியெல்லாம் திரட்டி போராட உலகத்தமிழனும் உணர்ச்சியோடுதான் இருக்கின்றான். உரிமைக்காக ஏங்கிக் கொண்டும்தான் இருக்கின்றான். ஆனால் யார் மணிகட்டுவது?
ஏதும் தெரியாமல் எனை(ம) மறைத்த வன்னிருளை நீக்கநாதா என(ம)க்கொரு ஞான விளக்கில்லையோ !அல்லும் பகலும் அகன்ற வடிவே !!
உன்னை நான்(ம்); அண்டும் படி என(ம)க்கு ஒரு
ஞான போதம் தான் இல்லையோ!?

என்று ஒப்பாரி வைத்து அழுத தாயுமான சுவாமியின் நிலையில்தான் இன்று ஒவ்வொரு தமிழ் மகனும் இருக்கின்றான். நமது முகத்துக்கு முன்னால் அவன் சிரித்தாலும் முதுகுக்குப் பின்னால் கனன்று, வெம்பி, வெடித்துக் கொண்டிருக்கின்றான். இப்போது போய் எண்ணையோ, நெய்யோ ஊற்றி வேல் பாய்சிசிவிடக் கூடாது. அப்புறம் அது மீண்டும் ஒரு தமிழ் இளைஞர் பேரவைக்கோ, புதிய புலிகள் இயக்கத்துக்கோ வழி சமைத்துவிடும்.
இன்றைய பல மாத வன்னிநகர்வையும், அன்றைய அந்த யாழ் வாழ் முஸ்லீம்களான எங்களது ஒரு நாள் நகர்வையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கின்றேன். வாப்பாவின் சைக்கிளில் மார்ட்டின் றோட்டிலுள்ள எனது தமிழ் நண்பர்களுடன் சுற்றித் திரிந்து விட்டு வீட்டுக்கு வருகின்றேன். மொத்தமுஸ்லீம்களும் றஹ்மானியா கொலோஜ், ஐந்து சந்தி, பள்ளிவாசலடி போன்ற இடங்களில் குழுமியிருந்தனர் (இதை உணர்ச்சி வசப்பட்டு வை.கோபால்சாமியின் பாணியில் சொல்வதானால் அங்கே மொத்த சோனியும் குய்யோ முறையோ என அலறிக் கொண்டு குற்றுயிரும் குலையுயிருமாக கிடந்தார்கள்) .வாப்பா சொல்கின்றார் "மகன் நம்மள போகச் சொல்லி விட்டார்கள்". யார் வாப்பா போகச் சொன்னது? ஏன் போகச் சொன்னார்கள்? எதற்காகப் போகச் சொன்னார்கள்? யாரும் யாரிடமும் இந்தக் கேள்வியை கேட்கவில்லை! கேட்க நேரமுமில்லை!! கேட்க நாதியுமில்லை!!
"எஸ் வீ ஓள் ஆர் பாஸ்ட்ரட்". "திஸ் ஓடர் புறம் ஒன் மேன் ஆமி"
"அல் ஹம்துலில்லாஹ்" (அல் குர்ஆன்) எல்லாப்புகழும் அந்த இறைவன் ஒருவனுக்கே.என்று மனதிற்குள் ஒவ்வொருவரும் சொல்லிக் கொண்டு உடலையும் உயிரையும் காவிக்கொண்டு வேட்டை நாய்களால் குறி பார்க்கப்பட்ட முயலாக நடந்தோம், ஓடினோம், பதறினோம். வழியில் உளவுப்பிரிவினரால் பரிசோதிக்கப்பட்டோம். எனது சகோதரி, எட்டுமாத கர்ப்பிணி வாயில் நுரை தள்ள நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார்.அவரது காதில் ஒரு 4கிராம் பெறுமதியான காதுப்பூ இருந்தது. ஒரு வாட்ட சாட்டமான இளைஞர் தனது இரு கைகளாலும் காதைப் பிய்த்து அதை புடுங்கினார். "எஸ் யு காண்ட் கெரி எனிதிங் புறம் அவர் மதர் லேன்ட்". "திஸ் ஓடர் புறம் அவர் பிக் பிறதர்"

வணங்குவாய் ஜெகஜோதி ஒருவனாகிமானிலத்தை ஒரு நொடியில் வகித்த மண்ணில்குணமாத மனிதரையும் படைத்து இந்த குவலயத்தில்தானுதித்து குருவாய் வந்து.சகமான சம்சாரம் ஒன்றில்லாமல்சன்னியாசிபோலிருந்து.

சித்தத்தை காட்டிச் சென்றவனே அண்டுவாயே.அண்டுவாயே,அண்டுவாயே என அலறிக் கொண்டு..! இற் இஸ் ஒன் றெக்கார்ட். இற் இஸ் ஒன் றெக்காட். இற் இஸ் ஒன் றெக்கார்ட்.

மறுமை என்ற ஒன்றிருக்கின்றது. உலகமே மரணித்த பின் அனைத்து ஜீவ ராசிகளையும் எழுப்பி, தன்முன்னால் நிறுத்தி கேள்விகள் கேட்டு செய்த பாவ புண்ணியத்திற்கேற்ப சொர்க்கம் ,நரகம் என இறைவன் (அல்லாஹ்) அனுப்பிவைப்பான். இது இந்த கேள்வி கணக்கு பெரியதொரு மைதானத்தில் நடக்கும். உலகின் மொத்த ஜன சமுத்திரமும் உயிரைக் கையில் பிடித்துக்கொண்டிருப்பர். பரந்த வெளி, உச்சி வெயில் தலையைத்தொடும். தாய் தகப்பன், உற்றார், உறவினர், அத்தான், அக்கா.ஆண்டான்,அடிமை, எதுவும் கிடையாது. இந்த நாளை "மஹ்சருடைய நாள்"; என்போம்.இந்த நாளுக்காகத்தான் உலகில் வாழும் ஒவ்வொரு நாளும் பயந்து புண்ணியம் தேடிக் கொண்டிருப்போம். "மை கோர்ட்னெஸ்". இந்த யாழிலிருந்து துரத்தப்பட்ட நாளே இப்படி என்றால் !?அந்த நாள் !!!
அந்த மறுமை நாள்.

இப்போது இந்த வன்னி மக்களை நினைக்கும் போது அந்தநாள் ஞாபகம் மூச்சை முட்டுகின்றது.தொண்டை அடைக்கிறன்றது, பிடறி மயிர் விறைக்கின்றது. அன்று எங்களுக்காக குரல் கொடுக்க யாரும் இருக்கவில்லை. இன்று உங்களுக்காக உலகமே குரல் கொடுக்கின்றது. உரிமைக்குரல்கள் ஆர்ப்பரிப்புகள், உயிர்த்தியாகங்கள் என என்னென்னவோ !? ஆனால் எதுவுமே ,எங்குமே நச்சென உறைக்கவில்லை. மீண்டும், மீண்டும், மீண்டும் அதே பாணி, அதே தோற்றம், அதே கும்பல், அதே பாட்டு. உங்களுக்காக ஒப்புக்கு சப்பாணியாக அழுபவர்கள் "தண்ணிக்குள்ளால் லாம்பு கொண்டு போற" அதே பாணியைத்தான் பின்பற்றுகின்றனர். ஆனால் சிங்கள அரசு "பெற்றோலுக்குள்ளால் லாம்பு"களை கொண்டு போய்க் கொண்டிருக்கின்றது.

அண்மையில் "காஸா"வுக்காக இங்கிலாந்தில் ஒரு ஊர்வலம் நடந்தது. ஒரு இஸ்லாமிய அமைப்பின் உறுப்பினர் "காஸாவுக்காக ஒரு கவனயீர்ப்பு நடாத்த உள்ளோம் விருப்பம் இருந்தால் நாளை வாருங்கள்" என பல நண்பர்களுக்கும்,பல அமைப்புகளுக்கும் போன் பண்ணி சொல்லுகின்றார். அடுத்த நாள் பலர் வருகின்றனர். கவனயீர்ப்பு செய்வதென முடிவாகின்றது. வந்தவர்கள் எல்லாம் 9000பவுண் சேர்த்து பைனான்சியல்ஸ் டைம்ஸ் இல் பிரிட்டிஷ் பிரதமருக்கு
ஒரு முழுப்பக்க வேண்டுகோள் விடுகின்றனர். "பிளீஸ் ஹெல்ப் த காஸா இனஸன் பீப்பிள்". அத்துடன் அதே வெள்ளிக் கிழமை ஒரு ஊர்வலம் இஸ்ரேலிய எம்பஸிவரை. ரொம்ப அமைதி, 50 வீதம் பிரிட்டிஷ் வெள்ளையர்கள்,ஒரு தடியடி கிடையாது. யாரும் இதுவரையும் பீற்றிக் கொள்ளவில்லை இத்தனை லட்சம் மக்கள் வந்தார்கள் என்று. நிச்சயம் நீர் குடும்;பத்துடன் வரவேண்டும் என யாரும் யாரையும் மிரட்டவுமில்லை. அலைகடலென மக்கள், ஆர்ப்பரித்தது தமிழ் உறவுகள், மலைத்தது பிரிட்டிஷ் அரசு என எங்குமே எந்த துண்டுப்பிரசுரமுமில்லை. ஆடுற மாட்டை ஆடிக்கறக்கணும் பாடுற மாட்டை பாடிக்கறக்கணும் என்பதெல்லாம் கறிக்குதவாது. சைலன்ட் கொஞ்சம் சமயோசிதம்.

புலிகள், புலிகள் என சொல்லிக்கொள்பவர்கள் கோசங்களை மாற்றி,ஆட்களை மாற்றி,புதியதொரு தோற்றத்துடன் வெளிவந்து, முதலில் உங்களால் பணயம் வைக்கப்பட்டுள்ளதாகச் சொல்லப்படும் அந்த மனிதப்புனிதர்களை மூச்சு விட வைத்துவிட்டு பின்னர் மற்றவர்களுடன் கைகோர்த்து (கொஞ்ஞம் கஸ்டமான விடயம்தான். இப்போது எல்லோருமே தண்டல்காறர்கள்) ஐயா செல்வநாயகம் அவர்கள் தனது கடைசிக்காலத்தில் வாயில் உமிழ் நீர் வழிய, வழிய சொல்லி வழி மொழிந்து விட்டுப் போன உரிமையின் ஒரு பங்கை முதலில் பெறபார்ப்போம். இல்லை "வீ ஆர் டிபறன்ட் புறம் அதர் பீப்பிள்"என்று வழி மொழிவீர்களானால் !?

எல்லோருடைய கடவுள்களும் எங்கே இருக்கின்றார்கள் என எனக்குத் தெரியாது ஆனால் என்னுடைய கடவுள் ரஷ்யாவில் லெனின் கிராட்மைதானத்தில் செத்துக்கிடக்கிறார் என்று ஈழத்து சித்துக்கவிஞன் ஒருவன் எழுதியது போல் இன்னொரு பித்துக் குளிகவிஞன் எழுதிவிடுவான். பனங்கள்ளு அடித்து விட்டே இப்படி எழுதியவர்கள் இப்போது வொட்காவை வெறும் வயிற்றுடன் அடித்துவிட்டு என்னென்னவோ எழுதுவார்கள். உலக நாகரிகம் சொல்லித்தந்த லெனினையே மொத்தமாக விலை பேசி விற்ற உலகமிது. (கோர்ப்பச்சேவ் மன்னிப்பாராக )

ஒன்றுமே கெட்டு குடிமுழுகிப்போய் விடவில்லை. சிறிலங்காவில் பாரிய பிரச்சனை இருப்பது உலகிற்கே தெரியும். அது இப்போதுதான் தோன்றியுள்ளது போல் புதியதம்பிகள் இப்போது சேவல் கணக்காக கொக்கொரக்கோ போடுகின்றனர். உங்களால் ஆக்ரோசமாக விரட்டப்பட்ட நாங்களும் அன்று அமைதியாகத்தான் வெளியேறினோம். அந்த எல்லாம் வல்ல இறைவன் எங்களுக்கும் ஐ.நா.வுக்கு அருகிலும், ஐ.எம்.எப்.க்கு அருகிலும், பாராளுமன்றங்கழுக்கருகிலும், ஐ.சி.ஆர்.சி, யு.என்.எச்.சி.ஆர். போன்ற பாரிய நிறுவனங்களுக்கருகிலுமுள்ள குட்டிக் குட்டி காபி சொப்பிலும், உணவகங்களிலும் வேலை பெற்றுத் தந்துள்ளார். இவ்அலுவலகங்களிலிருந்து நிறைய அதிகாரிகள் காபி,டீ குடிக்க இங்கு வருவர். இப்போது நீங்கள் ஒண்ணரை லட்சம் பேரை வைத்து ஊர்வலம் செய்ததை நாங்கள் தனித்தனி ஆட்களாக 1991இலிருந்து செய்து கொண்டிருக்கின்றோம். செய்வோம். மிக மெதுவாக நிதானமாக ஒவ்வொரு வெள்ளையனின் காதுக்குள்ளும் வேத மந்திரமாக உண்மைகளை, உண்மையாக கூறியுள்ளோம். அப்போது உங்கள் துதிபாடும் தம்பிகள் கட்டுநாயகாவில் இவ்வளவு, வவுனியாவில் அவ்வளவு, என என்னன்னவோ சொல்லிப்பிதற்றிக் கொண்டிருந்தனர். பணமறவிட்டுக் கொண்டிருந்தனர், இப்படி ஒரு "கல்குலேற்றிவ் றிஸ்க்"ஐ சிங்கள அரசு எடுத்தால் !? விலை மதிக்க முடியா அந்த உயிர்களுக்கு யார் பதில் சொல்வது. என கிஞ்சித்தும் சிந்திக்கவில்லை.இந்த உங்களின் பாரிய தோல்விக்காக நாங்கள் சந்தோஷப் படப்போவதில்லை.மெலியாரை வலியார் கொன்றால் வலியாரை தெய்வம் கொல்லும் என்பர்.இதில் யார் மெலியார் ? யார் வலியார் என்று இப்போது கணக்குப் பார்க்க முடியாது. புதுக்குடியிருப்பு புதர்களுக்குள் இருந்து பூதங்கள் கிளம்பும் வரை…..

இஸ்லாமிய ஆட்சியாளர் (அலி றலி என நினைக்கின்றேன்) ஒரு முறை யுத்தத்திற்குச் செல்கின்றார். வாழ் சண்டை. ஒரு எதிரியுடன் போரிடுகின்றார். எதிரி கீழே விழுந்து விட்டார்.அவரை வெட்டுவதற்கு இவர் வாளை உருவுகின்றார். அப்போது கீழே விழுந்த அவர் ஆட்சியாளரின் முகத்தில் காறி உமிழ்கின்றார். அவர் காறி உமிழ்ந்ததும் இவர் அவரை வெட்டுவதை நிறுத்திவிட்டார். இதைப் பார்த்த இவரது படையினர் ஏன் அவரை வெட்டவில்லை, கொல்லவில்லை என கேட்கின்றனர். அவருக்கு என் மேல் ஏதோ தனிப்பட்ட கோபம் இருக்கும் போல் இருக்கிறது. அதனால்தான் காறி உமிழ்ந்துள்ளார். அதனால் நான் வெட்டவில்லை என்றாராம்.

இப்படியானஒரு யுத்த தர்மத்தைத்தான் வன்னி மக்களும் "தலைவர் செய்வார்" என அடம்பிடிப்பவர்களும் இப்போது எதிர்பார்க்கிறார்கள். அண்மையில் ஜேர்மனியில் ஒரு கருத்தரங்கு நடந்தது. ஒரு பார்வையாளராக தற்செயலாக அங்கு சென்றிருந்தேன். நிறைய விடுதலைப்புலி ஆதரவாளர்கள் வந்திருந்தனர். மற்றவர்கள் எவரையும் பேசவிடவில்லை. பேசினாலும் ஆயிரம் குற்றம், குறை கூறிக்கொண்டிருந்தனர். இதில் ஒரு தம்பி திருக்கோணமலை சொந்த ஊர். அப்பா யாழ்ப்பாணம், அம்மா திருகோணமலை. சுத்தமாக தமிழ் தெரியாது. ஜேர்மன் மொழிதான் பேசுகிறார். நாங்கள் செய்வதொன்றுதான் சரி. மற்றைய மொத்த தமிழனும் செய்வது தேசத்துரோகம். எவரையும் நாங்கள் விட்டுவைக்க மாட்டோம். தலைவர் கட்டளை இட்டுவிட்டார். இன்னும் என்னன்னவோ.

நீங்கள் யார் எனக்கேட்டார். நான் ஒரு முஸ்லீம் ஒரு பிரண்டுடைய திருமணத்துக்காக பிரான்சிலிருந்து வந்த நான் என்றேன். என்னை பரிதாபமாகப் பார்த்துவிட்டு எங்கட போராட்டத்தை பற்றி உமக்கு ஒன்றும் புரியமாட்டாது என கூறி விட்டு நகர்ந்துவிட்டார். இதில் ஆச்சரியம் என்னவென்றால் அவரது தகப்பனை எனக்கு நன்கு தெரியும.; 1982ஆம் ஆண்டு திருகோணமலை 10ம் நம்பரில் உள்ள சிங்களமீன் வியாபாரிகளுக்கும் தமிழர்களுக்கும் ஒரு பிரச்சனை வந்து அவர்கள் துப்பாக்கிகளைக்காட்டி மிரட்டிக் கொண்டிருக்க எங்களிடம் ஒன்றுமே இல்லையே என தமிழர்கள் விழித்த போது 100 மைல்களுக்கப்பால் இருந்து பென்சில்,அழிறப்பர்,கொப்பி, புத்தகம், கொம்பாஸ் பெட்டி எல்லாம் கொண்டு போய் கொடுத்த சங்கதி அந்த குட்டித்தம்பிக்கு தெரிய வேண்டிய அவசியமில்லைதான். ஆனால் இப்போது யுரோப்பில் இருந்து கொண்டு இப்போராட்டத்தை குழப்புவதே இவர்களைப் போன்றவர்கள்தான். முதலில்உள்ளுக்குள் களை எடுங்கள்.கதைக்கக் கற்றுக் கொடுங்கள்.

கரியவளம் என்றால் என்ன? துத்த நாதத்திற்கு கெமெஸ்ட்றியில் என்ன குறியீடு, குங்குலியத்தின் பயன்கள் என்ன? அமிழ்தண்டூர்தி எத்தனைகால் மிருகம்? எனக் கேட்டு எழுத்தறிவித்து களத்துக்கோ பிரச்சாரத்துக்கோ தயார்படுத்துங்கள். ரம்போவும், ஜேம்ஸ் போண்ட்டும் பெரிய சம்பளம் வாங்குபவர்கள். அவர்களை வெள்ளித்திரைகளில் ரசிப்பதுடன் விட்டுவிடச் சொல்லுங்கள். உலகின் முகடு என்று சொல்லுகின்ற அமெரிக்காவே சைனாவுக்கு ரியுஷனுக்கு ஆள் அனுப்புகின்றார்கள. யாருக்கும் எதற்குமே நேரமில்லை. யுரோப்பில் வாழும் பெற்றோர்களுக்கு பிள்ளைகளை பாடசாலைக்கு அனுப்பி எடுப்பதே பெரிய பாடாகியுள்ளது. இப்போது புதிதாக வன்னி நிலவரம் என்ற மரணக்குண்டு. முருகதாஸின் முத்துக்குழிப்பின் பின் அகதிகள் மேல் உள்ள பரிதாபப் பார்வை வேறு உருவம் எடுக்கும் போல் தெரிகின்றது. எங்களை விடுங்கள் நாங்கள் வாழ வந்தவர்கள் யாரையும் ஆள வரவில்லை. ஆளவும் ஆட்டவும் இன்னும் நினைக்கும் உங்கள் அபிமானிகள்தான் பாதிக்கப்படுவார்கள். இதை இங்கு ஏன் சொல்ல வருகின்றேன் என்றால் முஸ்லீம்களும் (அக்பர்), பௌத்தர்களும் (அசோகன்) நூற்றுக்கணக்கான ஆண்டுகள் இந்தியாவை ஆளவிட்ட ஹிந்துக்கள் பிராமணர், பிராமணரல்லாதவர் என மனு நீதி சாஸ்திரங்களைக் கூறி இந்துக்களை தொடர்ந்து ஆளவே விடவில்லை என்பதையும் எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள் .ஓன்று பட்டால்தான் உண்டு வாழ்வு என்பதை உணருங்கள். உணர்த்துங்கள்.

உங்களால் அனைத்தையும்,அனைத்தையும் இழந்து இறுதியில் மகனையோ,மகளையோ இழந்த வன்னித்தாயொன்று பிணத்தை மடியில் இருத்திக்கொண்டு அல்லது கல்லறையில் தலைவிரிகோல மாக விழுந்து இறைவனுக்கு பிடித்த மொழியில்
"அஸத்தோ மஹ்ஸற்கவயாஹ்ஸமஸோமாஹ்ஜோஸிற்கமயாஹ்"

என அறம் பாடியிருப்பாளோ எனவும் எண்ணத்தோன்றுகிறது. இல்லாவிட்டால் ரூபவாஹினி றிப்போர்ட்டர் சமன் குமார ராம விக்கிரமவிக்;கும், ஐ.ரி.என்.றிப்போர்ட்டர் சமில் ஆனந்தவுக்கும் புதுக்குடியிருப்பு பங்கருக்குள் என்ன வேலை வேண்டிக்கிடக்கிறது. பத்தினிகள் தொடர்ந்து பதுங்கியிருக்கமாட்டார்கள். அவர்கள் ஒவ்வொருவராக சாண் என்ன முழம் என்ன எனப் புறப்பட்டால் அகிலம் தாங்காது. அல்லாஹ் அக்பர்.
நன்றி:தேனீ

Kriegsverbrecher vor Gericht

Der Internationale Strafgerichtshof hat den ersten Prozess begonnen. Ein Überblick über bereits verurteilte Kriegsverbrecher und jene, die noch auf der Flucht sind Von Hauke Friederichs
Die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen – dieser Spruch behielt auch im 20. Jahrhundert lange seine Gültigkeit. Zwar wurden in den Nürnberger Kriegsverbrecherprozessen einige hochrangige Nazis verurteilt, viele afrikanische Diktatoren, südamerikanische Militärmachthaber und asiatische Despoten verbrachten nach ihrem Sturz jedoch ruhige Jahre im geraubten Reichtum. Damit soll nun Schluss sein. Der 2002 gegründete Internationale Strafgerichtshof (IStGH) verfolgt von Den Haag aus Verbrecher, die sich der Vertreibung, Völkermord, Folter, Versklavung, systematischer sexueller Gewalt oder Plünderung schuldig gemacht haben. Der IStGH ermittelt zurzeit wegen Verbrechen in der Demokratischen Republik Kongo, Uganda, Zentralafrikanische Republik und dem Krisengebiet Darfur in Sudan. Die USA, Russland und andere wichtige Staaten haben das Statut des Gerichts nicht unterzeichnet. In Den Haag arbeiten zudem die UN-Kriegsverbrechertribunale für das ehemalige Jugoslawien und Ruanda. Hier wurden bereits zahlreiche Fälle verhandelt.

Thomas Lubanga

Thomas Lubanga muss sich seit Montag vor dem Internationalen Strafgerichtshof (IStGH) verantworten. Ihm wirf die Anklage vor, dass er als kongolesischer Milizenchef Tausende Kinder als Kämpfer rekrutierte. Die Jungen wurden gezwungen, in Lubangas Armee zu dienen, und mit Drogen gefügig gemacht. Mit seinen Rebellen der "Patriotischen Kräfte zur Befreiung des Kongos" kontrollierte der Milizenführer die nordkongolesische Provinz Ituri und soll dort für zahlreiche Massaker verantwortlich sein. Seit März 2006 befindet sich Lubanga beim Strafgerichtshof in Haft. Im Juli vergangenen Jahres wäre der Prozess gegen ihn fast gescheitert, weil die Anklage entlastendes Beweismaterial nicht an die Richter weitergegeben hatte. Nun erwartet den 48-Jährigen eine lange Haftstrafe. Angeklagt wird Lubanga lediglich wegen der Rekrutierung von Kindersoldaten, weil ihm dieses Kriegsverbrechen am besten zu beweisen ist.

Jean-Pierre Bemba
Der ehemalige Rebellenführer hatte es bis zum stellvertretenden Präsidenten des Kongos gebracht, bevor er ins Exil nach Portugal floh. 2008 wurde er in Brüssel festgenommen und nach Den Haag ausgeliefert. Die Ankläger des Internationalen Strafgerichtshofs lasten ihm zahlreiche Kriegsverbrechen und Verbrechen gegen die Menschlichkeit an: Zwischen Oktober 2002 und Mai 2003 sollen die Kämpfer von Bembas Gruppe "Mouvement pour la Libération du Congo" in der Zentralafrikanischen Republik gewütet haben. Die Verteidigung von Bemba bezeichnet das Verfahren als "politisch motiviert". Die Richter prüfen nun, ob die Beweise für eine Anklageerhebung ausreichen.

Radovan Karadžić
Am 21. Juli vergangenen Jahres endete nach Jahren der Flucht die Freiheit für Radovan Karadžić. Der früherer Führer der bosnischen Serben wurde in der Nähe von Belgrad verhaftet und an das UN-Kriegsverbrechertribunal ausgeliefert. Dort läuft nun ein Verfahren gegen Karadžić wegen "Völkermordes und Verbrechen gegen die Menschlichkeit". Die Anklage wirft ihm vor, für das Massaker an mehr als 8000 bosnischen Muslimen 1995 in der damaligen UN-Schutzzone Srebrenica verantwortlich zu sein. Die frühere Chefanklägerin Carla del Ponte hatte zum Ende ihrer Amtszeit gesagt, dass Karadžić für "die schlimmsten Verbrechen in Europa seit dem Zweiten Weltkrieg" verantwortlich sei. Damals versteckte er sich noch, getarnt als Heilpraktiker, in Serbien. Der 63-Jährige plädierte zum Prozessbeginn auf "nicht schuldig". Er vertritt sich vor Gericht selber. Die Angeklagten des Tribunals sind im Gefängnis von Scheveningen inhaftiert
Germain Katanga
Bei seiner Vernehmung vor dem Internationalen Strafgerichtshof schaut Germain Katanga unschuldig und gibt sich auch so. Als Anführer der Rebellengruppe "Kräfte des Patriotischen Widerstandes" soll er zahlreiche Kriegsverbrechen befohlen haben. Wie der am Montag angeklagte Lubanga und der ebenfalls in Den Haag inhaftierte Mathieu Ngudjolo kommt auch Katanga aus der nordöstlichen Kongo-Provinz Ituri. Katanga war Chef einer Miliz, die er aus der Ethnie der Lendu rekrutierte. Die Lendu kämpfen seit Jahren im Kongo gegen die Ethnie der Hema. Katanga werfen die Ankläger vor, an einem Massakers an Hema-Zivilisten am 24. Februar 2003 schuldig zu sein. Seine Truppe metzelten Hunderte Bewohner des Dorfes Bogoro nieder. Sein Prozess soll in diesem Jahr beginnen.

Zdravko Tolimir
Während des Kriegs in Bosnien von 1992 bis 1995 wüteten seine Truppen unter der moslemischen Bevölkerung. Zdravko Tolimir war bis zum Sommer 2007 einer der meistgesuchten serbischen Kriegsverbrecher. Als stellvertretender Armeechef der bosnischen Serben muss er sich nun in Den Haag wegen ethnischer Säuberungen und Massenmord verantworten. Seine Gesundheit ist schwer angeschlagen, ob er einen Prozess übersteht, bleibt ungewiss. Tolimirs einstiger Vorgesetzter, Ratko Mladic, ist immer noch auf der Flucht. Beiden sollen hochrangige serbische Politiker beim Verstecken geholfen haben.

Charles Taylor
Seine Auslieferung nach Den Haag im Frühjahr 2007 war eine Warnung an alle Despoten und Kriegsherren Afrikas. Als erster ehemaliger afrikanischer Staatschef muss sich Charles Taylor vor einem UN-Sondertribunal wegen Kriegsverbrechen und Verbrechen gegen die Menschlichkeit in Sierra-Leone verantworten. Dort metzelten Rebellengruppen im Kampf um Diamantenminen die Zivilbevölkerung nieder – Taylor, ehemaliger Präsident Liberias, soll sie dabei unterstützt haben und dafür mit Edelsteinen entlohnt worden sein. Laut Anklage war er der Kopf hinter der "Revolutionary United Front" (RUF), deren oft minderjährige Kämpfer ihren Opfern häufig Arme oder Beine abhackten. Aus Liberia erhielten sie Fahrzeuge, Waffen und Munition. 120.000 Menschen sollen in dem von 1991 bis 2001 andauernden Bürgerkrieg ums Leben gekommen sein. Die Anklageschrift gegen Taylor umfasst 30.000 Seiten.

Ramush Haradinaj
Ein Flugzeug der Bundeswehr brachte Ramush Haradinaj im Februar 2007 nach Den Haag. Dort musste er sich vor dem UN-Kriegsverbrechertribunal verantworten. Haradinaj befehligte als regionaler Kommandeur der albanischen "Befreiungsarmee Kosovo" Einheiten der UCK. Diese kämpfte dort bis zum Einmarsch von Nato-Truppen in den Kosovo gegen Serben. Die Ankläger beschuldigen den früheren Ministerpräsident des Kosovo, Verbrechen an Serben und Albanern, die als Verräter galten, angeordnet zu haben. Nach dem Krieg gründete er eine Partei, die bei Wahlen erfolgreich abschnitt. 2004 wählte das kosovarische Parlament ihn zum Ministerpräsidenten, im März 2005 veröffentlichte das Tribunal die Anklage. Am 3. April 2008 wurde Ramush Haradinaj aus Mangel an Beweisen freigesprochen - von zehn Zeugen der Anklage lebte nur noch einer, der seine Aussage jedoch zurückzog.

Laurent Nkunda
Er galt als Schützling von Ruandas Präsident Paul Kagame, als brutaler Kriegsherr und skrupelloser Anführer der kongolesischen Miliz "Nationalkongress für die Verteidigung des Volkes". Laurent Nkunda verdiente am illegalen Handel mit Gold, Coltan und Diamanten – Rohstoffe, die in den von ihm besetzten Gebieten häufig von Zwangsarbeitern gefördert wurden. Die Truppen Nkundas waren zeitweise stärker als die der kongolesischen Regierung. Der frühere Psychologiestudent wird nun in der ruandischen Grenzstadt Gisenyi festgehalten, soll an den Kongo ausgeliefert und von dort an den Internationalen Strafgerichtshof übergeben werden. Nkunda selbst sieht sich als Beschützer der Tutsi vor den Hutu-Milizen im Ostkongo. Menschenrechtsgruppen werfen ihm und seinen Soldaten unzählige Morde sowie Folter, Vergewaltigungen und Verstümmelungen von Opfern vor.

Ljube Boskoski
Ljube Boskoski ist der einzige Angeklagte aus Mazedonien, dessen Fall vor dem UN-Sondertribunal verhandelt wird. Der frühere Innenminister der Balkanrepublik war laut Anklage an der Ermordung von Zivilisten mit albanischer Herkunft beteiligt. Die Kämpfe zwischen albanischen Freischärlern und mazedonischen Sicherheitskräften begannen 2001. Offenbar aus Rache für ermordete Soldaten griffen mazedonische Sicherheitskräfte am 10. und 12. August 2001 das Dorf Ljuboten an. Dort erschossen sie Zivilisten, brannten Häuser nieder und folterten die Männer. Der damalige Innenminister Ljube habe die Angriffe angeordnet, sagen die Ankläger

Stojan Zupljanin
In der Nähe von Belgrad griffen die Ermittler zu. Mit Stojan Zupljanin ging der serbischen Polizei vor einem halben Jahr ein lang gesuchter Kriegsverbrecher ins Netz. Zuppljanin war Polizeichef von Banja Luka in Bosnien. Ihm werfen die Ankläger vor, zwischen April und Dezember 1992 "ethnische Säuberungen" angeordnet, das Anlegen menschenunwürdige Gefangenenlager geplant und zahlreiche Morde befohlen zu haben.

Stanislav Galic
Stanislav Galic kommandierte Truppen der bosnischen Serben im jugoslawischen Bürgerkrieg. Für Kriegsverbrechen in und um Sarajevo von 1992 bis 1994 verurteilte ihn das UN-Tribunal in Den Haag zu 20 Jahren Gefängnis. Die Richter sahen es als erwiesen an, dass Galics Soldaten mit Artillerie auf Zivilisten feuerten und Scharfschützen unbewaffnete Menschen ermordeten. Der General tolerierte den Terror gegen die Bevölkerung Sarajevos und befahl selber einige Aktionen, die gegen das humanitäre Völkerrecht verstießen. Im Januar wurde der Kriegsverbrecher nach Deutschland überstellt. In Baden-Württemberg verbüßt er den Rest seiner Strafe. Die Bundesregierung hatte sich gemeinsam mit anderen Staaten dazu verpflichtet, Gefangene des Tribunals in deutschen Gefängnissen aufzunehmen, weil das Gefängnis in Den Haag nicht genügend Kapazitäten für alle Verurteilten hat.

Milan Martic
Der frühere Streifenpolizist Milan Martic machte im jugoslawischen Bürgerkrieg rasch Karriere. Er stieg bis zum Innenminister der Serbenrepublik in Kroatien auf. Seine Männer, die "Marticevci", tyrannisierten die kroatische Bevölkerung und vertrieben zwischen 1991 und 1995 rund 200.000 Menschen. Martic wurde später Präsident der Republik Krajina, in der nur Serben leben sollten. Als Kroatien einen Teil der Republik eroberte, befahl Martic Kroatiens Hauptstadt Zagreb mit Raketen zu beschießen – sieben Zivilisten starben. Deswegen und aufgrund der Vertreibungen wurde Martic in Den Haag angeklagt, 2002 stellte er sich. Am 12. Juni 2006 verurteilte ihn das UN-Tribunal zu 35 Jahren Haft.

Ante Gotovina
Der ehemalige Fremdenlegionär und Oberbefehlshaber der kroatischen Armee in der südlichen Krajina wurde wegen der Vertreibung von Serben aus dem Gebiet zwischen Knin und Zadar verurteilt. Kroatische Soldaten beschossen serbische Dörfer mit Artillerie, obwohl dort ausschließlich Zivilisten lebten, plünderten Häuser, raubten und brachten ihre Beute mit Lastwagen des Heeres weg. Die ihm zur Last gelegten Verbrechen fanden im Sommer und Herbst 1995 statt, nachdem kroatische Streitkräfte die Region von den Serben zurückerobert hatten. Nach langer Flucht verhaftete ihn die spanische Polizei im Dezember 2005. Spanien lieferte den Kroaten dann an das Tribunal in Den Haag aus. Seit März vergangenen Jahres läuft gegen ihn der Prozess. In Kroatien demonstrierten Nationalisten zum Verfahrensbeginn für die Freilassung Ante Gotovinas.
Dusko Tadic
Noch während des Bürgerkrieges in Bosnien-Herzegowina wurde Dusko Tadic im Februar 1994 in München festgenommen. Die deutsche Justiz überstellte den bosnischen Serben an das UN-Tribunal für das ehemalige Jugoslawien in Den Haag. Er war der erste Häftling des Tribunals. Die Richter verurteilten den ehemaligen Politiker im Juli 1997 zu 20 Jahren Haft. In neun Fällen sahen die Richter Verbrechen gegen die Menschlichkeit und Verstöße gegen das Kriegsrecht als erwiesen – in 20 Punkten der Anklage sprachen sie Tadic jedoch frei. Im Gegensatz zu vielen anderen in Den Haag Angeklagten ist Tadic kein Schreibtischtäter, er brachte selber Menschen um, vergewaltigte und folterte. Er hat allein mehr als 30 moslemische und kroatische Häftlinge ermordet. Eine Revisionskammer hob später einige Freisprüche auf.

Dragoljub Kunarac
Vor dem UN-Kriegsverbrechertribunal erklärte er sich für unschuldig – obwohl die Beweislage erdrückend war. Dragoljub Kunarac wurden von der Anklage Vergewaltigung, Folter und Versklavung in mehr als 50 Fällen vorgeworfen. Er und die Mitangeklagten Radomir Kovac und Zoran Vukovic sowie fünf weitere bosnische Serben haben bosnische Frauen und Mädchen, die in Foca und umliegenden Städten in serbischen Lagern inhaftiert waren, missbraucht und sexuell versklavt. Einige ihrer Opfer waren erst zwölf Jahre alt. Wegen Kriegsverbrechen und Verbrechen gegen die Menschlichkeit wurde er zu 28 Jahren Haft verurteilt. Seit fast sieben Jahren sitzt er seine Strafe in Deutschland ab.

Enver Hadizihasanovic
Ex-General Enver Hadizihasanovic kommandierte Einheiten der muslimischen Bosnier, die im Bürgerkrieg sowohl gegen bosnische Serben als auch Kroaten kämpften. Wegen Kriegsgreuel verurteilten die Richter des UN-Tribunals für das ehemalige Jugoslawien Hadizihasanovic zu fünf Jahren Haft. Im April vergangenen Jahres reduzierte eine Revisionskammer die Strafe auf dreieinhalb Jahre. Der ehemalige General kam kurz darauf frei.

Sefer Halilovic
Nur wenige der mehr als 160 Verfahren, die das UN-Tribunal für das frühere Jugoslawien seit 1997 führte, endeten mit einem Freispruch. Im Prozess gegen Sefer Halilovic gelang es den Anklägern nicht, seine Schuld zu beweisen. Dem ehemaligen General der muslimischen Bosnier warfen sie vor, für die Ermordung Dutzender bosnischer Kroaten verantwortlich zu sein, die während der Operation "Neretva" ermordet wurden. Das Gericht sah die Schuld Halilovic als nicht erwiesen an, bezweifelte, dass er der Kommandeur der mordenden Truppen gewesen ist. Nach dem die Revisionskammer in Den Haag im Oktober 2007 das Urteil bestätigte, kam er frei.

Ratko Mladic
Anfang 2006 meldeten serbische Medien, Ratko Mladic sei gefasst und werde in einem Gefängnis bereits vom Geheimdienst verhört. Doch die Meldung blieb ein Gerücht. Der als "Schlächter von Srebrenica" bezeichnete General ist weiterhin auf der Flucht. Der frühere Kommandant der bosnischen Serben soll stets eine Giftkapsel bei sich tragen und drohte seinen Verfolgern, dass er sich niemals lebend fangen lassen werde. Das UN-Kriegsverbrechertribunal in Den Haag lässt sich davon nicht beirren. Nach Mladic wird per internationalem Haftbefehl gefahndet. Mladic ist einer der letzten beiden gesuchten Kriegsverbrecher auf der Liste des Tribunals. Mladic wird vorgeworfen, für das Massaker in der unter UN-Schutz stehenden Enklave Srebrenica verantwortlich zu sein. Dort töteten bosnisch-serbischen Truppen am 11. Juli 1995 fast 8000 muslimische Männer und Jungen.

Bosco Ntaganda
"Terminator" wird der kongolesische General Bosco Ntaganda genannt. Wie eine gefühllose Maschine führt er Krieg im Kongo. In seiner Armee sollen zahlreiche Jungen unter 15 Jahren kämpfen, die Ntaganda mit Drogen und Drohungen zu Soldaten ohne Mitleid und Moral macht. Der Internationale Strafgerichtshof hat Ntaganda weltweit zur Fahndung ausgeschrieben. Er soll wegen verschiedener Kriegsverbrechen angeklagt werden. Zeugen bestätigen, dass er persönlich Ausbildungslager seiner Rebellengruppe "Forces patriotiques pour la libération du Congo" besuchte, in denen Kinder unter 15 Jahren zu Kampfmaschinen gedrillt wurden.

Goran Hadzic
Dieses Plakat hängt in serbischen Polizeistationen. Einer der gesuchten Verbrecher ist Goran Hadzic. Das UN-Tribunal für das ehemalige Jugoslawien lässt weltweit nach dem kroatischen Serben fahnden. Hadzic war Präsident der Serben-Republik Krajina, die er und seine Mitstreiter auf kroatischem Boden errichteten. Als die damalige Chefanklägerin Carla del Ponte 2004 einen streng geheimen Haftbefehl an die Behörden in Belgrad weiterleitete, verschwand Hadzic plötzlich. Seitdem ist er auf der Flucht. Die Anklage wirft ihm vor, die Ermordung Hunderter Zivilisten und die Zerstörung mehrerer Ortschaften befohlen zu haben.

Joseph Kony
Joseph Kony werden Kriegsverbrechen und Verbrechen gegen die Menschlichkeit in einer ganzen Reihe von Fällen vorgeworfen. Er soll als Anführer der Rebellen der Lord’s Resistance Army, der "Widerstandsarmee des Herrn", für die Ermordung, Versklavung und Vergewaltigung Tausender Menschen im Kongo und in Uganda verantwortlich sein. Als Kony von der Anklage des Internationalen Strafgerichtshof erfuhr, zog der Kriegsherr sich mit seinen Rebellen tief in den Dschungel zurück. Er floh aus Norduganda in den Kongo und bedroht dort mit seinen Truppen die Zivilbevölkerung, überfällt Dörfer und raubt Kinder.

Dominic Ongwen
Seit 2005 wird Dominic Owen per Haftbefehl gesucht. Zusammen mit vier weiteren Befehlshabern der Rebellengruppe "Lord's Resistance Army" (LRA) soll er sich vor dem Internationalen Strafgerichtshof in Den Haag verantworten. Die anderen Gesuchten sind Joseph Kony, Vincent Otti, Raska Lukwiya und Okot Odhiambo. Den Kriegsherren wird vorgeworfen, Verbrechen gegen die Menschlichkeit und Kriegsverbrechen befohlen zu haben. Ihre Kämpfer haben Kinder gezwungen, der LRA als Soldaten oder Sex-Sklaven zu dienen. Die Rebellen kämpfen im Kongo gegen die ugandische Armee. Die LRA-Einheiten sollen internationale Flüchtlings-Camps überfallen und die Bewohner gefoltert und vergewaltigt haben. Dominic Ongwen wurde bereits mehrfach für tot erklärt, als im Sommer 2006 die angebliche Leiche des Kriegsherren auftauchte, ließ der IStGH einen DNA-Test machen. Das Ergebnis: Der Tote war nicht Ongwen. Der Haftbefehl bleibt bestehen und Dominic Ongwen bleibt verschwunden.

Ahmad Muhammad Harun
Bereits 2007 erließ der Internationale Strafgerichtshof einen Haftbefehl gegen Ahmad Muhammad Harun. Die Regierung des Sudan reagierte darauf jedoch nicht, und Harun blieb Staatsminister für humanitäre Angelegenheiten. In Darfur soll er für die Kriegsverbrechen der arabischen Reitermilizen mitverantwortlich sein. In der sudanesischen Provinz herrscht seit 2003 ein Bürgerkrieg, mehr als 200.000 Menschen wurden getötet, mehr als zwei Millionen vertrieben. Harun, Ex-Innenminister des Landes, soll für die Ermordung und Vertreibung von Schwarzafrikanern aus Darfur maßgeblich verantwortlich sein. Dennoch ernannte die Regierung in Khartum ihn zum Verbindungsmann zur Darfur-Mission von UN und Afrikanischer Union, die für Frieden in der Region sorgen soll.

Ali Muhammad Ali Abd-Al-Rahman
In der sudanesischen Krisenprovinz Darfur terrorisieren bewaffnete Reiterhorden seit Jahren die Bevölkerung - mit zumindest stiller Unterstützung der Regierung in Khartum. Sie überfallen die Dörfer, ermorden Kinder und Greise, vergewaltigen Frauen und Mädchen und rauben den armen Menschen das Wenige, das sie besitzen. Einer der Anführer der Reitermilizen ist Ali Muhammad Ali Abd-Al-Rahman. Unter dem Namen Ali Kosheib kommandiert er die Kämpfer der Djandjawid, der größten und brutalsten Reitermiliz. Ali Muhammad Ali Abd-Al-Rahman soll nach internationalem Druck im Sudan festgenommen worden sein. Das Land erkennt den Internationalen Strafgerichtshof jedoch nicht an. Dass der Milizen-Anführer nach Den Haag überstellt wird, ist damit nicht sehr wahrscheinlich.

Omar al-Bashir
Mit der Anklage gegen Omar al-Bashir machte Chefankläger Luis Moreno-Ocampo die ganze Welt auf seine Arbeit aufmerksam. Al-Bashir ist Präsident des Sudans und empörte sich gegen den Versuch des Chefanklägers am Internationalen Strafgerichtshof, sich für Kriegsverbrechen in Darfur verantworten zu müssen. Ob Moreno-Ocampo das Gericht überzeugen wird, einen Haftbefehl auszustellen, bleibt offen. Sicher ist, dass er so allen Staatschefs gezeigt hat, dass er niemanden schonen will. Der Sudan erkennt den IStGH nicht an – dass der Präsident in der nächsten Zeit in Den Haag vor Gericht gestellt werden könnte, gilt als unwahrscheinlich. Die Afrikanische Union hat das Gericht bereits darum gebeten, eine Anklage nicht zuzulassen, um die Region nicht weiter zu destabilisieren.

Slobodan Milošević
Der wichtigste Prozess des UN-Tribunals für die Aufarbeitung der Kriegsverbrechen im ehemaligen Jugoslawien begann 2002. Damals trat Slobodan Milošević vor die Richter. 66 Punkte hatte die Anklage gegen den früheren Staatschefs Jugoslawiens zusammengetragen. Zu einer Verurteilung kam es nicht, da Milošević im März 2006 vor dem Prozessende in Den Haag an Herzversagen starb.

die nächste...?

Der LTTE Führer Veluppillai Pirapakaran und die Sri-Lankische Führung von Mahinda Regime!!!